Dolle 2005

Gegevens

Laatst bijgewerkt op zaterdag 02 november 2013 20:03

Voor je het weet is het weer zover en sta je weer je rugzak in te pakken met de gedachte "oh oh ik ga dit weekend geloof ik errug moe worden" De "tjes" hebben je het hele jaar parten gespeeld en je hoopt dit keer beter voorbereid de "strijd" aan te gaan. Bij aankomst in onze 0 sterrenvilla, worden we allemaal van harte welkom geheten, het weerzien is al een feest op zich. De keuken is al druk bezet (dat is mooi). Je wist ook meteen dat het een knoflookrijke maaltijd zou worden.

Na de inderdaad knoflookrijke, maar overheerlijke en met liefde klaargemaakte maaltijd, mochten we weer even kennismaken met het heuvelachtige gebied van de Ardennen en..... onze kuiten. Tijdens deze wandeling is gebleken dat familieleden altijd erg "lieve" woordjes "fluisteren" wanneer enig twijfel over de route is ontstaan. Na de wandeling (het TJE is godzijdank uitgebleven) werden we ontvangen in een gezellig café waar we bediend werden door de geëmigreerde Brabander Marcel. Brabanders staan er om bekend alles op hun gemak te doen en zo ook Belgen, dus het resultaat was dat we groooote glazen bestelden, want dan kon je tenminste even vooruit. Hier heb ik ook geleerd dat je op zo'n moment beter een groot bierglas met wijn kan bestellen dan een kannetje. Het ging allemaal wat moeizaam want 33 bestellingen op een bierviltje schrijven was wat krap en gewoon 29 bier en 4 wijn kon hij waarschijnlijk niet onthouden. maar het was bere gezellig vooral de vuurkorf die ons niet allemaal warm kon houden maar met de later geïmproviseerde vuurkorf op de BBQ  kwam dat allemaal goed.

Na terugkomst in de "villa"ging alle remmen los en de 7 kratten bier moesten eraan geloven en degene die ze leeg gemaakt hebben ook .... de volgende dag. Dus na een korte nachtrust en een heerlijk ontbijt mochten we beginnen aan het programma.

De route naar de grot "volg de gele lintjes" was een behoorlijke klim, vooral voor de teams die de gele lintjes hadden gemist. Die kwamen uiteindelijk op een zeer steile klim, waarbij een duikvlucht van 10 meter niet ongewoon was. Maar de aanhouder wint en uiteindelijk heeft iedereen de grot van binnen gezien. Of je daar nu wel of niet blij mee moest zijn laten we in het midden.

's Middags de kanotocht en bewonderenswaardig als het was, iedereen was op tijd en kon ook minstens een uurtje rusten en eten. Das gek? Waren we beter voorbereid of had onze organisatie rekening gehouden met het oriëntatie probleem van vorig jaar?? We mochten terug kanoën naar de "villa". Dit keer 2 persoonskano's en dan gaat het om samenwerking, je weet wel, de peddels gelijktijdig bewegen. Toch ging het erg goed want als je nagaat dat alle stellen bij elkaar in de kano zaten en er niemand met een hersenschudding is afgevoerd, dat zegt toch iets over de goede verstandhoudingen. Iedereen bleef  redelijk droog, de stroomversnellingen waren iets beter te behappen dan vorig jaar. Wat wél weer nieuw was, was dat één "koppel" het op alle andere koppels gemunt had. Droog blijven was geen optie met als resultaat dat het tempo van alle andere flink omhoog ging. Uiteindelijk bleek de gedane moeite om droog te blijven, verloren moeite, want het eindpunt bevatte een stroomversnelling waar droog blijven voor de voorste in de kano onmogelijk gemaakt werd en aangezien bij de meeste koppels de dame voorin zat, kwam dat voor de meeste heren erg goed uit.

We hadden gelukkig heerlijke douches, althans als je in bezit was van een muntje. De eerste die de douches zonder muntjes hadden "getest" werden hier zeker niet warm van.

De BBQ was helemaal af, locatie aan het water, waarin het bier koel werd gehouden, heerlijk vlees (dankzij Eus en Cees, helemaal top) en gezellige mensen, wat wil je nog meer. Nog even een afzakkertje in de 'villa" waar tot onze verrassing nog drie paal danseressen hebben opgetreden en alsof er een bruiloft aan de gang was geweest vonden de meeste 's morgen rijst in hun bed of schoenen.

De volgende dag een actieve activiteiten dag. Een dag van uiterste. Hooooooog en laaaaaaag. Het "lage" gedeelte was een buizenparcours onder de grond en hier en daar kwam je wat obstakels tegen, waar je overheen, onder- of tussendoor moest. Tijdens dit parcours bleek dat niet iedereen even soepel was als hij of zij graag zou willen. Een aantal, vooral de wat langere onder ons, bleven hier en daar wat steken en werden door hulpvaardige teamgenoten geholpen. Een enkeling kwam erachter dat een joggingbroek niet zo goed aan je lijf blijft zitten op het moment dat de ruimtes wat krap zijn en andere zagen het überhaupt al niet zitten om voortijdig onder de grond te gaan. Het hoge gedeelte voerde je steeds hoger de berg op via wankele bruggen, touwen en tonnen. Een vrije sprong naar een net, waarbij Eus liet zien dat het ook op een hele speciale manier kon, toch deed niemand hem na. Eenmaal helemaal boven aangekomen mochten we tokkelend naar beneden. Na instructie van de begeleider kon je alleen naar beneden. Een enkeling wilde ook onderweg naar beneden begeleiding hebben, maar onze begeleider had al meer meegemaakt, die zat gelukkig vast aan een grote dikke boom. Je moest toch echt alleen naar beneden.

Oh ja, help even onthouden dat we op de bagagelijst THEEDOEKEN toevoegen. Want dat T-shirt van Martin was ondanks de maat  toch niet voldoende.

De reacties van iedereen spreken voor zich, we hebben weer een fantastisch weekend achter de rug. Eus en Cees weer bedankt voor een grandioos weekend. Tja die theedoeken een beetje jammer, vooral omdat uiteindelijk bleek dat jullie ze wel hadden meegenomen. Misschien moeten we maar van die theedoeken een T-shirt voor Martin maken.

An

• < Vorige
• Volgende >